آدمي در آغوش خدا غمي نداشته……..

پيش خدا حسرت هيچ بيش وکمي نداشته…..

دل از خدا بريد ودر زمين نشست….
 
عاشق شد ودلش شکست….

به هرطرف نگاه کرد راهش بسته بود

يادش آمد روزي دل خدا را شکسته بود…..!

من خدایی دارم ، که در این نزدیکی است
نه در آن بالاها
مهربان ، خوب ، قشنگ
چهره اش نورانیست
گاهگاهی سخنی می گوید ، با دل کوچک من، ساده تر از سخن ساده ی من
او مرا می فهمد ، او مرا می خواند ، او مرا می خواهد